www.glikemia.fora.pl

insulinka

Podstawy leczenia dietą

Zasady leczenia dietetycznego ciężarnej chorej na cukrzycę nie różnią się od ogólnych wskazań dotyczących chorych na cukrzycę insulinozależną. Należy przypomnieć, że ogólna liczba kalorii powinna zapewnić osiągnięcie lub utrzymanie wagi należnej matce oraz zapewnić prawidłowy rozwój płodu.

Całkowita liczba kalorii powinna wynosić 25-30 kcal/kg należnej masy ciała w pierwszym trymestrze, a w drugim i trzecim 30-35 kcal. Masa ciała nie powinna wzrastać więcej niż 1 kg na miesiąc, a w ostatnim trymestrze nie więcej niż 1,5 kg.
Wyniki oznaczeń glikemii odbiegające od normy powinny być sygnałem do zmiany przez pacjenta dawki insuliny, diety czy aktywności fizycznej.

insulinka

Nadzór w ciąży z GDM i PGDM

Prowadzenie kobiet w ciąży powikłanej cukrzycą powinno polegać na ścisłej współpracy położnika i diabetologa, gdyż nadzór metabolicznego wyrównania cukrzycy odbywa się w poradni diabetologicznej, natomiast nadzór położniczy przeprowadzany jest poradni patologii ciąży. Monitorowane ciąży polega na ocenie biochemicznej i biofizycznej (HCG, E3, USG, KTG) w zależności od wieku ciąży.

Po przekazaniu pacjentki z GDM do nadzorującego ośrodka, opieka diabetologiczno-położnicza polega na rutynowym postępowaniu i klasyfikacji kobiet w ciąży do grupy G1 czy G2. Wizyty u lekarzy pacjentek z GDM (G2) odbywają się co 2 tygodnie. W tej grupie kobiet od 28 tygodnia ciąży wprowadzana jest karta ruchów płodu. W 32 i 36 tygodniu ciąży przeprowadzana jest ocena ultrasonograficzna płodu w celu wykluczenia makrosomii, zmierzenia indeksu wód płodowych (AFI) i lokalizacji łożyska.

W klasie G2 wprowadzana jest wczesna kardiotokograficzna ocena dobrostanu płodu (32-34 hbd). W przypadku nieprawidłowych zapisów wskazana jest hospitalizacja, podczas której wykonywane są badania biofizyczne (KTG, OCT, Doppler, badanie ruchów dziecka, test Manninga). W GDM wskazana jest hospitalizacja końcowa w terminie porodu (szczególnie w grupie kobiet z G2 leczonych insuliną).

Wizyty w ośrodku opieki nad kobietą w ciąży powikłanej PGDM winny być przeprowadzane co najmniej co 2 tygodnie. W cukrzycy typu 1 ciąża powinna być zaplanowana, najlepiej w okresie prawidłowego wyrównania glikemii. Za parametry wyrównania cukrzycy przyjmuje się: glikemię na czczo poniżej 105 mg%, glikemię po posiłku - poniżej 140 mg%, HbA1c w granicach 6-8%, fruktozaminę 2,8-3,0 mmol/l oraz brak zmian na dnie oka.

Postępowanie położniczo-diabetologiczne jest podobne do postępowania w grupie z GDM. W zależności od powikłań cukrzycy czy też stwierdzanych dodatkowych nieprawidłowości w ciąży (IUGR, EPH-gestoza) badania biofizyczne płodu wykonuje się nawet od 28 tygodnia ciąży. Niekiedy wskazana jest wczesna hospitalizacja, a przy nieprawidłowych wynikach dobrostanu płodu nawet zakończenie ciąży. Dodatkowo w ciąży z PGDM wskazana jest ocena czynności nerek, wątroby, badanie dna oka oraz układu krzepnięcia, które powinny być wykonane na początku i pod koniec ciąży.

insulinka

Poród w GDM i PGDM

Nadzór metabolicznego wyrównania cukrzycy w porodzie fizjologicznym powikłanym GDM polega na oznaczaniu poziomu glikemii co 4 godziny w grupie pacjentek leczonych dietą oraz co 1 godzinę w grupie leczonej dietą i insuliną. Dodatkowo podczas porodu należy podawać infuzję dożylną 5% glukozy (3x0,5 l), a w grupie GDM G2 dodatkowo z insuliną krótkodziałającą podaną podskórnie. W porodzie fizjologicznym z PGDM poziom glikemii oznaczamy również co 1 godzinę, z jednoczesną podażą 10% glukozy (3x0,5 l) i iniekcją podskórną insuliny krótkodziałającej.

Przy planowym cięciu cesarskim w GDM (G2) i PGDM, w dniu operacji należy podać podskórnie należną poranną dawkę insuliny krótkodziałającej z jednoczesną infuzją glukozy 5% lub 10%. W czasie cięcia cesarskiego należy monitorować poziomy glikemii. W przypadku stwierdzenia podwyższonych poziomów cukru we krwi matki należy rozważyć podanie małych dawek insuliny i.v.

Przygotowanie do indukcji porodu w GDM i PGDM polega na rutynowym postępowaniu położniczym. Podczas indukcji porodu, podobnie jak w porodzie fizjologicznym, wskazany jest również nadzór metabolicznego wyrównana glikemii (glukoza i.v. z insuliną krótkodziałającą podawaną podskórnie).

insulinka

Postępowanie w połogu

W połogu w ciąży powikłanej GDM i PGDM postępowanie polega na oznaczeniu i kontroli glikemii co 6 godzin w G1 i zastosowaniu odpowiedniej diety cukrzycowej. W grupie położnic z G2 kontrolę glikemii przeprowadzamy na czczo i w 2 godziny po posiłku (dieta cukrzycowa). Przy poziomach przekraczających 140 mg% należy rozważyć wprowadzenie małych dawek insuliny krótkodziałającej, podawanej podskórnie. U pacjentek z PGDM kontrolę glikemii przeprowadzamy na czczo i w 2 godziny po posiłku oraz o godzinie 2 w nocy. Intensywną insulinoterapię zaczynamy od wprowadzenia redukcji dawki ciążowej insuliny przed porodem, która niejednokrotnie może sięgać nawet do 40-50%.

W połogu po cięciu cesarskim (c.c.) u położnic z G1 należy kontrolować glikemię bezpośrednio po operacji. Wprowadzamy dodatkowo odżywianie 5% glukozą rano i wieczorem z jednoczesną infuzją płynów obojętnych. Wskazane jest też prowadzenie dobowego profilu glikemii. W grupie z G2 po kontroli glikemii bezpośrednio po c.c., w czasie pierwszych dni pooperacyjnych aż do uzyskania prawidłowej perystaltyki jelit wprowadzamy kroplówki (3x500 ml) z 5% glukozy z jednoczesną podażą insuliny krótkodziałającej podskórnie, w zależności od poziomów glikemii. Dodatkowo stosujemy płyny obojętne oraz prowadzimy dobowy profil glikemii.

W PGDM, podobnie jak w grupie z GDM (G2), kontrolujemy glikemię bezpośrednio po c.c. W okresie pooperacyjnym wprowadzamy 10% glukozę, insulinę krótko działającą oraz dobowy profil glikemii z jednoczesnym oznaczeniem glikemii o godzinie 2 w nocy (3,9).

insulinka

Piśmiennictwo:
1. American Diabetes Association: Clinical Practice Recommendations 1999. Diabetes Care, 1999, Vol 22, Suppl 1.
2. Biczysko R.: Termin i sposób rozwiązania u ciężarnych z cukrzycą. Diabetologia Polska, 1997, Vol. 4, Nr 1, 15-17.
3. Coustan D.R., Imarah J.: Prophylactic insulin treatment of gestational diabetes reduces the incidence of macrosomia, operative delivery and birth trauma. Am.J. Obstet. Gynecol., 1984, 150: 836.
4. Czajkowski K.: Wapń, magnez, ciąża i cukrzyca. Problemy perinatologii klinicznej, Kraków, 1995.
5. Dozio N., Beretta A., Belloni C et al.: Low prevalance of islet autoantibodies in patients with gestational diabetes mellitus. Diabetes Care 1997, 20: 81.
6. Jędrzejewska E., Wilczyński J., Lubańska-Rosset Z., Hincz P., Sobczak M., Cypruk K.: Makrosomia - aktualny problem kliniczny. Diabetologia Polska, 1997, Vol. 4, Nr 1, 18-24.
7. Jovanovuc L., Petersen C.M.: Intensified treatment in pregnancy insulin-dependent diabetic women. Acta Endocrinol. 1986, supp. 227, 112: 77.
8. Kinalski M.: Zaburzenia humoralnego układu immunologicznego w ciąży powikłanej cukrzycą. Gin. Pol., 1999, 70, 10: 800-6.
9. Kjos S.L., Buchanan T.A.: Gestational diabetes mellitus. N. Engl. J. Med., 1999, 341, 23: 1749.
10. Krajowy Kongres - Kobieta, Cukrzyca, Ciąża. Warszawa 08-10 Październik 1999. Gin. Pol., 1999, 70: 10.
11. Landon M.B., Langer O., Gabbe S.G.: Fetal surveillances complicated by insulindependent diabetes mellitus. Am. J. Obstet. Gynecol., 1992, 167, 3: 617.
12. Mimouni E., Tsang R.C., Hertzberg V.S., Miodovnik M.: Polycytemia, hypomagnesemia, and hypocalcemia in infant of diabetic mother. AJDC, 1986, 140: 798.
13. Reece E.A., Homko C.: Infant of the diabetic mother. Seminars in Perinatology, 1994, 18, 5: 459.
14. Ryan E.: Pregnancy in diabetes. Med. Clin. North Am. 1998, 82: 823-45.
15. Seminars in Reproductive Endocrinology: Diabetes and Development, 1999, Vol. 17, Nr 2.
16. Sieradzki J.: Przewlekłe powikłania cukrzycy. Fund. Roz. Diag. Lab. Kraków, 1995.
17. Sobczak M., Cyranowicz B., Wilczyński J., Jędrzejewska E., Cypruk K.: Wpływ cukrzycy insulinozależnej na częstość powikłań okresu noworodkowego. Diabetologia Polska 1997, Vol. 4, Nr 1, 25-31.
18. Sokup A., Świątkowski M.: Cukrzyca ciężarnych - ważny klinicznie zespół o nadal niewyjaśnionej i interesującej etipatogenezie. Przegl. Lek., 1999, 56: 5, 347-50.
19. Tatoń J., Czech A.: Insulina, fizjologia, farmakologia, insulinoterapia cukrzycy. Wyd. Nauk. PWN, 1995.
20. Wójcikowski C.: Cukrzyca ciężarnych - problem końca XX wieku. Diab. Pol. 1997, 4: 6-9.
21. Wójcikowski C.: Prewencja powikłań cukrzycy ciężarnych. V Zjazd Naukowego Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, 18-20.05.1995.
22. Ziegler A.G.: Natural history of autoantibodies and lifespan. (Art. Lecture) 34-th Annual Meeting of EASD, September 1998, Barcelona.

seniorka

Koszalińskie stowarzyszenie diabetyków szuka pomocy wszędzie. Współpracuje z firmami, które zaopatrują je w glukometry do pomiaru poziomu cukru i tzw. peny do wstrzykiwania insuliny. Potem przekazywane są one lub udostępniane pacjentom. - To najważniejszy sprzęt potrzebny chorym - zwraca uwagę Ewa Juriew - Nakielna, sekretarz koszalińskiego zarządu.

W stowarzyszeniu można wypożyczyć specjalne wagi dietetyczne, które pozwalają sprawnie dobierać i przeliczać tzw. wymienniki węglowodanowe.

Pomagają one cukrzykom w komponowaniu właściwej diety, która w leczeniu cukrzycy i zapobieganiu ciężkim powikłaniom ma podstawowe znaczenie. Stowarzyszenie zaopatruje też chorych w dzienniki samokontroli i inne akcesoria ułatwiające życie z chorobą.

Gość

"Mili Państwo", jak mawia pan Prezydent Lech Wałęsa, chcieliście demokracji, wolności, kapitalizmu i dolarów, to macie. Poprzedni ustrój polityczny był "be" - ten jest "cacy", więc dlaczego nie ma "URSUSA" i "RADOMIA". Narodowa amnezja, czy cicha akceptacja pomyłki. Chory obywatel = chore Państwo. ... rozwiń całośćPo ostatnich informacjach o AMBER GOLD i Mafii Pruszkowskiej jestem całkowicie przekonany o śmiertelnej chorobie Państwa Polskiego. A niby taka "zielona wyspa", "tygrys środkowoeuropejski" i takie tam. Mówiąc może niezbyt śmiesznie - proponuję wyjazd polakom do Pana Fidela Castro-Rus. U niego służba zdrowia jest na światowym poziomie pomimo tego, że chory obywatel nie może powiedzieć co mu się nie podoba. My możemy głośno wyrazić swoją opinię i czekać dwa lata na wizytę u lekarza. Wolę wizytę u lekarza, niż wolność wypowiedzi, którą i tak demokratycznie wybrana władza ma w du....e